Door in onderverdeling te werken, hetgeen de spanning opbouwt, houdt Bern Wery elk gebaar binnen de omtrek die zich isoleert van het geheel. Naast elkaar geplaatst, met elkaar overeenstemmend, in evenwicht van licht en kleur, zo vertellen deze vignetten het moment. Zij getuigen van de interesse van de kunstenaar voor de schilderijen van Oude meesters, die hij lang gekopiëerd heeft. Zonder toe te geven aan het spel van citaten, heeft Bern Wery het geheugen van dit gelaagde verleden geconserveerd en geherïnterpreteerd.
Michel Draguet, Chemin de lecture, november 2004
Er is zeker, in de benadering van Bern Wery, een bewuste of onbewuste fascinatie voor Oude schilderkunst en het begin van de Moderne, in een tijd dat de figuratie bruiste van duizend verhalen, aangetrokken door het doek als menselijke drama’s, sacrale belevenissen, landschappen, …
Danièle Gillemon, Le Soir, 5 maart 2003
Door meditatie en bezinning schildert Bern Wery reeds vijftien jaar een menselijke menigte op zoek naar verre horizonten, wat de helderheid van kleuren ons doet geloven in de nabije toekomst. Roger-Pierre Turine
La Libre Culture 3 april 2002
Men zou zeggen dat Bern Wery door de bijbel geïnspireerd is, maar geen enkel religieus gevoel lijkt betrokken in zijn benadering. Het gaat eerder over een spirituele kracht in dienst van een picturale techniek dat alle bronnen van materie ontgint. De kunstenaar schildert met olieverf op hout. Elk werk vertelt een verhaal. Het is aan de toeschouwer om het te decoderen. Meerdere kleine formaten aan de rand van grotere beelden zijn toegewijd aan het benadrukken van het ene of andere detail.
Dit zeer persoonlijke schilderwerk getuigt van de ontstuimigheid van de kunstenaar, die hemel en aarde, schaduw en licht, mens en natuur met gloeiende kleuren bespat.
Colette Berthot, L’Echo, 29 maart 2002
De nog steeds vibrerende slagvelden van vroegere confrontaties zijn echter getemd door een zekere zin van picturale schoonheid en een interne organisatie van het beeld dat tegelijkertijd dichtheid en transparantie, revelatie en mysterie, spontaniteit en constructie vertolkt. Het is deze buitengewone plaatsing van het schilderen om zovele tegengestelde registers te omarmen die ons mogelijk maken om al die koortsachtige notaties, zoals bladzijden gescheurd uit een intiem dagboek, als universeel te herkennen.
Danièle Gillemon, Le Soir, 11 april 1992
Afgemeten of, tegenovergesteld, met extreme snelheid, zorgvuldig ontmantelend of breed schrapend, borstelt BW met grote trekken zijn hemels en landschappen. Inktlijnen worden verfijnd en op andere plaatsen weer verborgen. Zijn scenes worden in compositie gebracht door de gevoeligheid van rijkelijke stoffen en de vloeiende materie van de helderheid van tussentonen. Geschetste, vaak opeengestapelde silhouetten, menselijke trossen, ontsproten uit het amorfe of wegzakkend, gevat in enkele kronkelingen naar het beeld van verre, nog onleesbare personen.
Eddy Devolder, 1989
Het oeuvre van Bern Wery identifieert zich met een pathetische rekonstruktie van de oerkrachten van ons menselijk bestan. Het bekijken van zijn werk is naast een oogstrelende aktiviteit dan ook een aanzet tot “verder” denken …
Luk Lambrecht, Knack 1987